Wciąż uczę się widzieć wartość w tym, co pozornie zwyczajne.

W porannym cieple kubka, w zapachu przypraw unoszących się w kuchni, w chwilach, które nigdzie nie pędzą.

W prostocie, która nie potrzebuje dowodów, dekoracji ani wielkich słów.

Miłość najłatwiej odnaleźć tam, gdzie nie próbujemy jej udowadniać.

W drobnych gestach.

W obecności.

W tym, że ktoś jest obok, nawet kiedy nic wielkiego się nie dzieje.

Codzienność ma w sobie rytm, który uspokaja — jeśli tylko pozwolimy sobie go usłyszeć.

Nie trzeba szukać magii daleko.

Ona zawsze była w tym, co najbliżej: w dłoniach, w domu, w oddechu, w prostych czynnościach, które układają dzień.

Kiedy patrzę na takie chwile, widzę jasno:

to, co naprawdę ważne, nie krzyczy.

Ono po prostu jest.

I właśnie tam, w tej niepozornej przestrzeni, najczęściej mieszkają nasze największe uczucia.

Media społecznościowe